W skład parafii św. Piotra i Pawła wchodzą dwie miejscowości: Łapsze Wyżne Łapszanka.

Łapsze Wyżne

Wieś ta leży na wschodnich stokach Trybskiej Przełęczy. Wieś została założona przez polskich kolonistów, którzy przenieśli się z Łapsz Niżnych. Łapsze Wyżne leżą w centralnej części polskiego Spisza. Pierwsze wzmianki o Łapszach Wyżnych pochodzą z lat 1463 i 1469 r. W XV i XVI w. dotarli tu wołoscy pasterze zwani Rusnakami, którzy jednak nie osiedlili się na dłużej. Była to ludność wyznania prawosławnego a później greko-katalickiego. Ludność ta jednak nie znalazła tu miejsca na dłuższy pobyt – dziś zamieszkują m.in. Osturnie na Słowacji. W 1760 r. wzniesiono kościół pw. św. św. Piotra i Pawła, najznakomitszy przykład stylu rokoko na polskim Spiszu. Stanął on na miejscu drewnianej świątyni (cerkiewki). Wieś położona w centralnej części polskiego Spisza (620 m n.p.m.) nad potokiem Łapszanka. Obecnie wnętrze kościoła jest odnawiane. Godne odwiedzenia są również zabytkowe kaplice św. Antoniego i św. Floriana z 1797 roku.

Po I wojnie światowej wieś przypadła Polsce. W r. 1920 pożar zniszczył 80 zagród – z tego czasu pochodzi murowana zabudowa przy głównej ulicy. Do r. 1931 przetrwała pańszczyzna kościelna – 2 poddanych odrabiało po 12 dni rocznie. Z dniem 1 września 1939 Łapsze zostały włączone do hlinkowskiej Słowacji, latem 1944 doprowadzono tu bitą drogę a Niemcy zaczęli budowę umocnień, które w styczniu 1945 posłużyły im do krótkiej obrony. Po wojnie zaczął się czas migracji. Od granicy może 50 kilometrów, były przed wojną wsie, zamieszkane przez niemieckich osadników. Czechosłowacka Republika wysiedliła Niemców Spiskich, tak, jak Polska, wysiedliła Niemców Śląskich. Zostały ziemie odzyskane – wsie, puste domy, role do orania, które ówczesna władza hojnie rozdawała. Potem dopiero przymusem zakładali na tej ziemi rolnicze spółdzielnie.

Dziś na terenie wioski znajduje się szkoła podstawowa oraz świetlica z której korzysta miejscowa młodzież, jak również działa zespół regionalny.

Łapszanka

Wieś powstała na przełomie XVI i XVII wieku jako osada w wąskiej dolinie potoku z 30 małymi wodospadami. Wymieniona jest w dokumencie sprzedaży z 1589 roku klucza dunajeckiego Jerzemu Horvathowi z Palocsy przez Olbrachta Łaskiego. W roku 1662 pierwsza wzmianka o sołectwie. Wieś otoczona jest starymi wierchami z najwyższym wzniesieniem polskiej części Spisza -Kuroszowskim Wierchem (1040 m n.p.m.). Wieś położona jest na wysokości 750 – 990 m n.p.m. W okresie II wojny światowej aż do roku 1953 w szkole nauczano w języku słowackim.

Wieś jest chętnie odwiedzana przez turystów. Z przełęczy Nad Łapszanką rozpościera się jeden z najpiękniejszych widoków na Tatry. Łapszankę dzieli od granicy ze Słowacją zaledwie 200-metrowy odcinek drogi. Funkcjonuje tam przejście graniczne (piesze, rowerowe i narciarskie) z Osturnią (Słowacja). Czynne w okresie: 01.IV-30.IX 8.00-20.00; 01.X-31.III 9.00-16.00.